thulakna: link
Hrangkhupa chuan fapa reng reng a nei lo va, fanu nula tha tak tak erawh chu a nei hlawm a, chutichuan hni zuarin a zin chhuak ta a. A hni zawrhnaah chuan hmeithai inah a thleng a, an lo in ngai ta a, tichuan thu an tiam ta a. “Naute I lo pai ta anih a, mipa a nih chuan he hni hi han ak sela mi han zawng rawh se, hmeichhia a nih erawh chuan nangman awmpui mai ang che,” a ti a.
A hni zawrh chu hmeithai chuan a lei ta a ni a. Tichuan nau chu a lo pai a, a han hring a, mipa a lo ni a. A tha em em mai a, naupang duhawm tak hi a ni a. Tumahin a pa an hriat loh avangin Palova an ti huai huai mai a. A lo tlangval a, a fel em em mai a, a thiante tumahin an tluk lo tawp mai a. Mahse sa a kah a piang hian, “Tu kah nge,” an ti a, “Palova kah,” an tih chuan, “Palova kah anih chuan chhuh sak rawh u”, an ti a, an chuh sak zel mai thin a. Chutiang chuan vawi tam tak an ti a, atawpah chuan a mangang ta hle mai a. A nu hnenah chuan, “Ka nu mi eng ang nge maw I nih le! Tlang hrai mai em i nih a, falak em maw ka nih le?” a ta ringawt mai a, “Engahnge ni Taite, chutiang te mi zawh tak hial le?” a nu chuan a han ti a. A ni chuan thil awmdan zawng zawng chu a hrilh ta a, “Pa ka neih loh va, falak mai ka nih chuan, dam hi nuam ka ti lova, ka intihlum mai dawn”, a ti ta a. A nu chuan, “Nei tuk e, pa alaia pa ropui ber i nei alawm. Hrangkhupa lal ropui tak hi i pa a ni e” tiin a hrilh ta a. “Chutia pa ka neih chuan ka zawng dawn e”, a ti ta a. A nu chuan, “Chuti a nih chuan hei hi ak la kal ta che,” a ti a. Hrangkhupa hni zawrh a nu lei kha a ak a, a pa zawng tur chuan a kal ta a .
Hrangkhupa khawdai a han thlen chuan a pa Hrangkhupa chuan sial a lo khalh a, Palova chu a lom kal hnak hnak a, a pa chuan, “Tu khua nge i nih a, khawiah nge i kal dawn?” a ti na a, a hni ah chu a hmu a, a fapa a ni tih a hre ru reng a. Ani chuan, “Ka pa ka zawng dawn a ni,” a ti a. Hrangkhupa chuan, “Tunge i pa chu,” a han ti a. Palova chuan, “Ka pa chu Hrangkhupa a ni a, i hre ngai emaw, i hriat chuan khawiahnge a awm tih ka pu, min hrilh rawh,” a ti ta a. Ani chuan, “Aw le, ka se khalh hi zui zel la, keiin i englo ah hi ka rawn ak ang e,” a ti a. Sial chu a zui ta a, a zui zel a, huangah an lut dawn ta a, Palova chuan, “Ka pu, hei, in sei pui hnuaiah an lut dawn e,” a ti a, Hrangkhupa chuan, “Lut rawh se”, a ti a, sial chu a khalh lut ta dum dum mai a. Chu veleh Hrangkhupa chuan, “I pa i zawna chu keimah hi ka ni e,” tiin a hrilh ta a.
Hrangkhupa chuan fapa chutiang a nei tih a inhriatin a lawm em em mai a, a chhungte hmuh loh chuan a thukru ta then mai a. Nakinah chuan a fanu te a nupui te chu an feh an lo hawng a, Hrangkhupa chuan, “Tunah hian nuta nei ta ula engnge in pek peih ang?” tiin a zawt hlawm a. “Kei ka thi ka pe ang,” ti an awm a, “Kei ka puan ka pe ang,” ti an awm a, pek tur hlir chu an sawi nak nak hlawm a, an nu chuanin, “Kei ka pua ang,” a ti ta a. Hrangkhupa chuan a thuhruk chu a han phawrh chhuak a. “Hei hi in nuta chu a nih hi,” a han ti ta a, chu veleh thi te an awrhtir a, puan tha te an sintir a, an nu chuan, “‘Kei ka pua ang’ ka tih kha,” a ti a, a paw nal nal a. An kawmchhhaka hmeithai chu an han ko va, “Ka pi, nuta hmeltha tak kan nei ta e,” an han ta a. “Zuk ni tak a, tunge a hming?” a han ti a, anni chuan an lo hre ta lo va, an han zawt chawp a, “Tunge i hming?” an han ti a. Ani chuan, “Palova,” a ti ta a. A farnute chuan, “Chu zawng a chhe em mai, kan duh lo ve,” an ti a, pitar hnenah chuan, “Hming a nei lo, min zuk sak sak rawh,” an ti a. Hmeithai te chu a zuk kal a, “E, hei, in chhuang em tel tel a, ‘Chhuanvawra’ ni rawh se,” a han ti a. Anni ho chuan, “E, ka pi te chu I thiam mang e,” an ti a, an chum tel tel a, an chum hlum ta reng mai a.
Ni khat chu a nu chuan leikapuiah hian puan a tah a. A puan tah hnuaiah chuan Chhuanvawra chu a mu a, van lam a han en a, sang tak maiah hian muvanlai a leng van van mai a. Chhuanvawra chuan, “Ka nu I puantah kha zial rawh khai, khita muvanlai khi ka han kap teh ang” a ti a. A nu chuan, “Taite, engahnge nang a mu kah avanga ka puantah ka zial ang ti” a ti a. Ani chuan, “Naupangin a chang an inchuh ang a, I puan tah kha an chil chhia ang e,” a ti a. A nu chuan, “Taite i kah thlak theih nak hman chuan, duh leh chil chhe vek rawh se,” a ti ta a. Ani chuan a han kap ta a, muvanlai chu a lo tla ta chai chai mai a, naupangte chu an lo tlan khawm a, a chang chu an inchuh ta mur mur mai a, a nu puantah chu an chil chhe ta vek tak tak mai a, an chhung chuan an chhuang ta deuh deuh mai a.
Ni khat chu an huanah a va lut a, thlan hi a hmu ta thluah mai a, a pa hnenah chuan, “Hei ka pa, tu thlan nge?” a ti a. A pa chuan, “I u thlan,” a ti a, a dangte pawh chu a zawt zel a, “I pu thlan te, i pi thlan te, i ni thlan te,” a ti a. Chutiang chuan a ti zo ta vek mai a, Chhuanvawra chuan, “A nih leh, chung zawng zawng chu engtizia nge?” a ti a. A pa chuan, “Hrileia hoten an thah vek a” a ti ta a. Ani chuan, “Ka do dawn e,” a ti a, a pa chuan, “Do lo ve, i la naupang lutuk em mai,” a ti a, a ngawi ta a.
Chumi hnuah chuan an va ramchhuak thin a, Chuanvawra chuan sate hi a kap a kap mai thin a, a kap thei em em mai a. A ramvah dawn apiang chuan a pa chuan, “Taite, khi mi tlang chhipah khi chuan han chuang suh ang che,” a ti thin a, ani chuan, “Aw le,” a ti mai thin a.
A ramvah dawn apianga a tih tak fo avang chuan, mak a ti hle mai a, a tawpah chuan, “Thil eng nge maw awma, ka ramvah dawn apianga tlanga chuang lo tura min tih fo hi ni, ka han chuang teh reng ang,” a ti a, a han chuang a, a han thlir vel ta a. An piah ralah chuan khaw tam em em mai chu a lo awm tuar mai a.
Inah chuan a zuk hawng a, a pa hnenah chuan, “Ka pa, saw laia khua saw tu khua nge ni?” a ti a. A pa chuan, “Aw Taite, i han kal a ni maw, a pawi em ve le! Khi khi alawm, Hrileia khua, i pi leh i pu leh i u te that zotu chu,” a ti ta a. Ani chuan, a tuar thei ta hauh lo mai a, “Ka do dawn a ni,” a ti ta tlat mai a. Chutih lai vel chuan, Hrangkhupa’n fapa Chhuanvawra huaisen em em mai a nei,” tih chu a thang huai huai mai a.
Chhuanvawra chuan Hrileia do chu a tum ta a, a farnute’n an phal lova, “I thi ngei ngei ang,” an ti tlat a. Ani chuan a tum lui tlat mai si a. Tichuan, a chempui chang neih chu ditipah an thukru a, a phaw chu in hnuai favai zingah an phum a, a fei chu thing khawnah an rawlh a.
Nimahsela, Chhuanvawra chuan an khaw tlangvalte hnenah chuan, “Khua te u, insiam rawh u, Hrileia khua i run ngei ngei ang u,” a ti a. Chutichuan, tlangval ho zawng zawng chu an insiam a, an kal zung zung mai a. Chhuanvawra chu a mangang em em mai a, a hriam zawng zawng leh a phaw chu an thuhruk sak tlat si a. A mangang lutuk chu khum ah a han tlu tawp mai a, a han mu zangthal a ditipa a chempui chang nei a han hmu ta a, “Tunah chuan ka chem ka hmu ta, ka kal thei ta,” a ti a. Pawnah zun zungin a va chhuak a, favai zingah a phaw chu a zuk zun lang ta a, “Tunah zet chuan, engmah ka ngai ta lo. Ka kal vang vang mai tawh ang,” a ti a. A pa chuan, “A nih leh le, i kal dawn takzet chuan, thu ka hrilh ang che, nakinah chuan Hrileia khaw tlangval zawng zawng khan, ‘Keimah Hrileia’ an rawn ti vek ang a; mahsela, an ni lovang a, Hrileia meuh chu a haia hai rual lohvin a lo kal ang a, a thibeh chu artui tiat a ni ang a, a kaah chhimbal a zam phut mai ang. Nangmah lem lo siam la chu chu lo chang ang che,” a ti a.
Chuanvawra chu a kal ta a. Changel hian ama lem chu a lo din a, lungpui phenah hian a lo chang a, a lo kal apiang chuan, “Keimah Hrileia” an rawn ti theuh va, ani chuan a lo kal apiang chu a lo that zel a, an lei a hlep zel a, mi lei ngawt chu mi pahnih chawfun tiat hian a fun a. A hnuhnung berah hian Hrileia chu a lo kal a, “Keimah Hrileia ka ni ngai e, khawnge in Chhuanvawra chu,” a rawn ti. A kaah chuan chhimbal hi a zam phut mai a, Chhuanvawra changel milem chu a han kap, “Chhuanvawr, kha ngai reng rawh, ka that a che,” a han ti loh loh mai a. Chuveleh Chhuanvawra chuan, “Ngawi reng rawh, Hrilei, keiman a ni that che ni,” a han ti a, a khawh thlu ta tawp mai a, a thibeh chu a hlep a, a tuithawlah a khung a. A thah dang lu te kha chu a khuate’n an la zel a, an haw ta zut zut mai a.
Chhuanvawra chuan, “Khawnge ka khuate hian min fak dawn em?” a ti a, dai kiangah a riak ta a. A khaw tlangvalte chu an hawng a, kawtchhuahah chuan an lo hmuak chiam mai a, tlangval zawng zawng mai chuan, “Keimah Hrileia thattu,” an inti theuh mai a, Chhuanvawra farnute chuan, “Khawnge Chhuanvawra,” an lo ti zel a, anni chuan, “Nangni Chhuanvawra leh vawr lova pawh kan hre lo ve, keimah Hrileia thattu ka nih hi,” an ti zel a, zak em em chuan an haw ta a. A tukah chuan a khua mai chuan mi lu chu an lam ta bur bur mai a. Tlai lamah chuan, Chhuanvawra chu a lo haw hna hna mai a, a pa chuan, “Dawihzep pa, khawiah nge I awm khawtlai mai mai, farnute tizak mai mai che,” a ti a. A lo hau hrep mai a, ani chuan, “Tlaina a awm a ningai e,” a ti mai a. Tichuan, a eng lo fun, a iptea mi chu a han phawrh a, “Ka pa, ka chawfun hi han phelh teh” a ti a. A pa chuan, “Mi dawih chawfun ka phelh ngai lo ve,” a ti a, a farnute pawh chu a tir theuh va, a pa tih ang theuh chuan an ti a, a hnuhnung berah chuan a nu a han tir ve a. A nu chuan, “A ni tak e a! Thil chu tihsual tum a awm ang a, tihfuh tum a awm ang chu,” a ti a, a han phelh a, mihring lei hlir mai chu a lo ni a. Mahse, a hmaa an thin a ur em avangin vawi khat ah an thinur chu a reh phut thei lo va “Ka pa, ka tuithawl hi han in teh,” a ti leh a. A pa chuan, “Mi dawih tuithawl ka in ngai lo ve,” a ti leh a, chutiang chuan a farnute pawh chuan an ti leh theuh va, a hnuhnung berah chuan a nu bawk chuan a han in leh a, tuithawl chhunga Hrileia thibeh chuan a hahmai chu a han deng bal ta mai a. Chuveleh a pa chuan, “Khawnge ka han in ve teh ang,” a ti ta a, a han in a, Hrileia thibeh lehlam chuan a hahmai chu a han deng bal ve leh ta a Chhuanvawra chuan, “Ka pa, kan khuate mi lu lam chu han en teh, lei nei pakhat mah an awm lo tawp ang,” a ti a. A pa chuan a han en vel a, lei nei pakhat mah chu an lo awm ta hauh lo mai a, Chuveleh Chhuanvawra pa chu a thin a ur ta a, “Zahpuiawmho te u,” a ti a, sekawtrawlh chu a la hawk a, a hawl darh zo ta a “Ka vawk chaw pek a bun, ka chaw chhum a hun,” tun chhuanlam tul lo lo chu an chhuanlam a, zak tak chuan an haw darh zo ta a.
Tin, chumi hnuah chuan, Hrileia nu chuan Chhuanvawra a ngam lo a ni tih a hre ta a, inremna siam a rawt ta a. Hrileia nu chuan mikhual a han’ chah a, “Chhuanvawra kha lo zin rawh se, tunah zawng engmah kan intih tawh lovang chu, kan ngam lo a ni alawm, tha takin kan awm dial dial ang chu, kan kut hi zuk chhim rawh se,” a han ti a. Ani chuan ka kal dawn e,” a ti ta pek a. A chhungte chuan an awih lo va, “I kal chuan I thi tawh ngei ngei ang,” an ti a. Ani chuan, “Thi teh suh e,” a ti mai a, a tum lui ta a. A pa chuan, “A nih leh Taite, i kal lui talh dawn chuan thu ka chah ang che, Hrileia nu hi a lusun mangan lai a ni a, fimkhur ang theih a awm ngai lo ve, a zu chu zuk in hlek suh ang che,” a ti a. Ani chuan, “Aw le,” a ti a.
Tichuan, kut chhim chuan a zuk kal a, an lo titha khawp mai a, nuam a ti em em mai a. Hrileia nu chuan, “Chhuanvawr, ka zu hi han in teh,” a ti a, ani chuan, “Mihurnu zu ka in ngai lo ve,” a ti a. In tir a tum teh fo va, a tawpah chuan a ning ta a “Mihurnu zu ka in ngai lo ve,” tih leh benthlak a rual a, leia a zuk tla si chuanin Chhuanvawra hmuiah a per a, chu zu chu tur nena siam hi a lo ni a. Chhuanvawra chuan, “Kan mihurnu zu chu chu a thlum mang hrep e,” a ti a, a han liak, a thih phah ta a ni, an ti.